İş yerindeki stresim aldı başını yürüdü.. Terfi adı altında kaldırabileceğimden fazla sorumluluk yükleme çabaları, yöneticilerin tek boyutlu düşünmeleri, karar verme zorunluluğu ve zorlamalar feci halde canımı sıkmaya başladı. Daha hafta başından yüksek gerilim hattı gibi dolaşıyorum ortalıkta, dokunanı çarpıyorum.Çözümsüz bir dangalıklar silsilesinin tam ortasına düştüm, haklıyım ama bu haklı olma durumunun bana kazandırdığı bir şey de yok..
Akışına bırakmak en iyisi mi olacak bilemiyorum..Kararsız, gergin, umutsuz ve yüzü gölgeli bir kadın olmaktan sıkıldım, kendimden sıkıldım işte...
