Kendimce gerekçelerim vardı elbette. Sadeleşmekle meşguldüm ama öncesinde alkol denizinde yüzmekle, kendimi kaybetmekle, tekrar bulmaya çabalamakla, hayatımdaki en önemli kişilerin birer birer gidişini izlemekle, bazılarına yol vermekle, bazılarına kucak açmakla, yeni başlayan 30'larımın sefasını sürmekle çok meşguldüm.
Hala sadeleşmeye, kendimi bulmaya ve mutlu olmaya çalışıyorum..Bu uzun bir süreç ve ben bu süreçte en çok da sabretmeyi öğreniyorum sanırım...
Tam 'bu kez oluyor galiba' diye düşündüğüm anlarda yine, yeni, yeniden olmuyor...Kolum, kanadım kırılıyor. Yoruluyorum ki zaten yorgunum. Erkek gibi düşünmekten, her şeye karar vermekle yükümlü olmaktan, kendimi korumaya çalışmaktan, hep güçlü durmaktan, zaaflarımı gizlemekten yoruluyorum.
İstiyorum ki biri gelsin ve bana desin ki "Bitti, artık ben varım..." Bekliyorum ve onu beklerken sabretmeyi öğreniyorum.
